Na een middag wandelen door mistige duinen met een goede vriendin, rijd ik terug naar Amsterdam. Onderweg kijk ik gefascineerd naar de grijze lucht die als een grauwe deken boven de snelweg hangt. Ik zit lekker in mijn auto, luister naar mooie muziek en voel me intens tevreden. Ineens is het er: een warme golf borrelt omhoog vanuit mijn buik, tranen springen in mijn ogen en ik barst in snikken uit achter het stuur. Het overvalt me, deze tranen. Het zijn tranen van geluk. Het maakt kennelijk niet uit hoe somber het weer is, ik voel me op dat moment immens gelukkig, ik heb zóveel om dankbaar voor te zijn: een vrije dag, wandelen in de natuur, een vriendin met wie ik me verbonden voel, een auto waarmee ik kan gaan en staan waar ik wil, muziek waar mijn hart van openspringt en het vooruitzicht op een avondje thuis, lekker in bad. Wat een rijkdom!
Denken vanuit overvloed of gebrek
Een rijkdom die er ook uit bestaat dat ik werkelijk blij en dankbaar kan zijn voor alles wat ik wel heb, in plaats van mijn aandacht te richten op alles wat ik niet heb, wat er mist in mijn leven. Door onze programmering op veiligheid en overleven heeft ons brein van nature de neiging om de aandacht te richten op negatieve dingen en onszelf voortdurend te vergelijken met anderen die slimmer, mooier of succesvoller (lijken te) zijn. Voor je het weet leef je als gevolg daarvan in een heel ander verhaal. Ik had op datzelfde moment bijvoorbeeld enorm kunnen balen van het sombere weer, uitgerekend op mijn vrije dag, terwijl andere mensen wél zon hebben op hun vrije dag. Ik had me eenzaam kunnen voelen omdat die vriendin terug ging naar haar man en kinderen en ik naar een leeg en koud huis waar niemand op me wachtte. Zij was op de fiets al bijna thuis, terwijl ik nog een uur moest autorijden naar een drukke stad, op zoek naar een parkeerplek. Wat een armoe!
Dankbaar maakt gelukkig
Onze neiging is om te klagen: “Had/was ik maar…, dán was ik gelukkig’, of maar wat blijkt? Het werkt precies andersom. Uit onderzoek blijkt dat de volgende drie factoren bepalend zijn voor onze mate van geluk:
- De keuze om vriendelijk en vrijgevig te zijn
- Het vermogen om je situatie in een positiever licht te zien
- Het vermogen om dankbaar te zijn
Oefening baart kunst. Echt waar.
Voor wie mijn boek Hartvol gelezen heeft, weet dat ik echt niet altijd zo positief en dankbaar in het leven heb gestaan. Ik kon overal wel een minpunt bij verzinnen en er was altijd wel iets waardoor ik niet helemaal of helemaal niet tevreden was. Ik had dus veel om mee te oefenen… en ik oefen elke dag. Telkens als ik in de gaten heb dat mijn brein de wantrouwige, negatieve kant op gaat met oordelen, zelfmedelijden of denken vanuit tekort, probeer ik mijn aandacht te richten op die andere kant, het positieve.
Omdraaien van denkpatronen is niet hetzelfde als liegen. Je verlegt alleen het accent. Je verandert ‘wat heb ik niet’ naar ‘wat heb ik wél’. Aan jou de keuze door welke bril je wilt kijken: een sombere, of een zonnige. Het is beide even waar of onwaar, wat je wilt. Mijn leven ziet er in ieder geval een stuk zonniger uit sinds ik van bril veranderd ben. En nu mag ik daar de vruchten van plukken, omdat er op elk moment wel iets is om dankbaar voor te zijn, de geur van een bloem (ook als het een lelie is), het geluid van hagelstenen die op straat kletteren (ook als ik er middenin zit, dankbaar voor een plekje om te schuilen), de schilders die ’s ochtends vroeg de steigers van mijn huis opklimmen en zingend aan het werk gaan (en me daarmee wakker maken).
Dankbaar voor overvloed
Kan ik ook dankbaar zijn voor de overvloed die momenteel in mijn leven is? Voor mij is dit soms een behoorlijke oefening in mogen ontvangen. Mijn trainingen zitten vol en aanmeldingen blijven binnenstromen. Vaak hoor ik dat nieuwe cursisten zijn getipt door jullie, die al eerder een training of coachtraject bij me volgden. DANK! Regelmatig oefen ik hier met het omdraaien van gedachten, want voor ik het weet hoor ik mezelf denken: “Dit is teveel, ik kan al het werk niet aan, hoe lang gaat dit nog zo door?” Ik draai het om door erbij stil te staan hoe fijn het is dat ik het vertrouwen krijg van zoveel cursisten en coachees, dat ik blij ben dat ik dit werk mag doen en dat het extra werk me de gelegenheid geeft om de financiële dip als gevolg van het schrijven van het boek te boven te komen. En ja, hoe drukker het is, hoe bewuster ik mijn vrije tijd plan. Ik neem meer pauzes en vrije dagen :).
Ik ontvang veel positieve reacties van lezers, die me vertellen dat Hartvol veel voor hen betekent. Ze waarderen het dat ik mijn persoonlijke ervaringen deel en vertellen me hoe de oefeningen hun werk doen, dat ze aardiger en liefdevoller worden naar zichzelf en anderen. WAUW! En dan heb ik het nog niet eens gehad over de app-berichten, bossen bloemen, persoonlijke kaarten en cadeaus die ik van jullie ontvang tussendoor of aan het eind van een traject of training. Mijn huis staat er vol mee: dank, dank, dankjulliewel! Soms moet ik dan weer even omdraaien, dan sluipt bijvoorbeeld deze negatieve gedachte erin: ‘Heb ik dit allemaal wel verdiend?” Wat me op zo’n moment helpt is dat ik me realiseer hoeveel mensen hebben bijgedragen aan het ontwikkelen van mijn talenten en kwaliteiten. Ik dank mijn ouders, vrienden en alle leraren zonder wie ik nu niet zou zijn wie en waar ik ben. En ja, ik verdien het om te mogen oogsten wat ik de afgelopen jaren heb gezaaid.
De kracht van dankbaarheid is dat het positieve emoties genereert en een gevoel van verbondenheid opwekt, kortom: gelukkige mensen zijn niet per se dankbaar, maar dankbare mensen zijn wél gelukkig!
Wil je ook gelukkig zijn, oefen dan elke dag met dankbaarheid. Benoem ten minste drie dingen waar je dankbaar voor bent en herhaal dat dagelijks. Zorg ervoor dat je niet steeds dezelfde dingen benoemt, zo ‘dwing’ je jezelf om creatief te zijn en ook dankbaar te zijn voor kleine dingen. Begin nu:
Waar ben jij dankbaar voor vandaag?